Παρασκευή 1 Ιουνίου 2018

Σχέδιο «διάσωσης» των χαμηλοσυνταξιούχων από τις περικοπές


Μια δύσκολη εξίσωση με σημαντικό δημοσιονομικό και ακόμη μεγαλύτερο πολιτικό κόστος καλείται να διαχειριστεί και να λύσει η κυβέρνηση, ενόψει της λήξης του προγράμματος προσαρμογής, τον ερχόμενο Αύγουστο που θα σηματοδοτήσει παράλληλα την έναρξη μιας άτυπης και σύμφωνα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, μακρόχρονης προεκλογικής περιόδου.

Η μείωση των συντάξεων, από το 2019 και μετά, σε συνδυασμό βέβαια με την πλήρη εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου, διασφαλίζει όπως φάνηκε και από την πρόσφατη αναλογιστική μελέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόσο την μακροπρόθεσμη όσο όμως και την μεσοπρόθεσμη οικονομική βιωσιμότητα του ελληνικού συνταξιοδοτικού συστήματος. Όμως, το πολιτικό και το κοινωνικό κόστος της εφαρμογής μιας ήδη ψηφισμένης απόφασης, είναι επίσης μεγάλο κι έτσι, πίσω από «κλειστές πόρτες» στο κυβερνητικό επιτελείο μετρούν σύμφωνα με πληροφορίες, αναλογιστικά τις συνέπειες μιας πιθανής μερικής εφαρμογής των περικοπών του 2019, με στόχο να «διασώσουν» σχεδόν 700.000 χαμηλοσυνταξιούχους.

Μάλιστα, αρχικά εξετάστηκε ακόμη και το ενδεχόμενο ολικής ανατροπής των συμφωνηθέντων, όμως τα στοιχεία που έχουν αποσταλεί στην Ε.Ε. είναι αποτρεπτικά για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και αυτό, γιατί η μελέτη αποδεικνύει μεν τον περιορισμό της συνταξιοδοτικής δαπάνης κάτω από το όριο του 16,2% του ΑΕΠ, αλλά και τη συνεχή μείωσή της έως το 2060, που έχει ως αποτέλεσμα να περιοριστεί χαμηλότερα ακόμη και από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Δείχνει, όμως και μια δραματική αύξηση των συνταξιούχων κατά τις επόμενες 10ετίες στοιχείο που δημιουργεί σημαντικές αναταράξεις στο σύστημα. Για τον λόγο αυτό, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας δέχεται στην αναλογιστική μελέτη την πλήρη υλοποίηση των συμφωνηθέντων με τους δανειστές.



Είναι χαρακτηριστικό ότι, σωρευτικά, η «εμπροσθοβαρής» μεταρρύθμιση του 2016, όπως χαρακτηρίζεται στο ολιστικό αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης, μαζί με τη συμπληρωματική νομοθεσία του 2017, οδηγεί σε εξοικονομήσεις πόρων 2,8% του ΑΕΠ έως το 2020 και έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη οικονομική βιωσιμότητα του συστήματος.

Μόνο που σύμφωνα με τους υπολογισμούς, για να διατηρηθεί η συνταξιοδοτική δαπάνη στο επίπεδο που παρουσιάζεται στη μελέτη, χωρίς τις νέες περικοπές στις προσωπικές διαφορές κύριων και επικουρικών συντάξεων, θα πρέπει το πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος του 2018, να ξεπεράσει το 4,8%. Στόχος που δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται, με αποτέλεσμα ήδη να εξετάζουν το επόμενο σενάριο. Το οποίο περιλαμβάνει μόνο τις κύριες συντάξεις, με στόχο τη «διάσωση» περίπου 700.000 χαμηλοσυνταξιούχων που λαμβάνουν σύνταξη έως 800 ευρώ.

Σε αυτό το ενδεχόμενο, θα απαιτηθούν περί τα 800 εκατ. ευρώ, έναντι 2,4 δισ. ευρώ που θα απαιτούνταν αν δεν εφαρμοζόταν καμία περικοπή, όχι μόνο στις κύριες, αλλά και στις επικουρικές συντάξεις.

Επιβαρυντικό στοιχείο στο σενάριο διάσωσης των χαμηλοσυνταξιούχων, που αναμένεται να δυσκολέψει και την πολιτική διαπραγμάτευση που θα επιδιωχθεί, είναι η γήρανση του πληθυσμού, καθώς επιβαρύνει δραματικά τη μακροπρόθεσμη πορεία της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Για τον λόγο αυτό, παραμένουν στο τραπέζι και τα σενάρια καταβολής στο τέλος του 2018 ενός ποσού ως 13η σύνταξη, στο σύνολο των συνταξιούχων αλλά και άλλων ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας, ως έκτακτη όμως παροχή και όχι ως μόνιμο «αντίδωρο» στις επερχόμενες περικοπές.

Πηγή: euro2day.gr (ΠΑ, 1/6/18)



Διαβάστε ακόμη:



Ακολουθήστε το eisodima.gr για περισσότερες χρηστικές ειδήσεις!