Την απόφαση αυτή έλαβε το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με αφορμή αντιδικία ανάμεσα στο ΙΚΑ και σε εταιρία εμφιάλωσης αεριούχων ποτών με έδρα την Μυτιλήνη. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης λήφθηκε υπόψη ότι προϋπόθεση για την υπαγωγή στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. είναι η παροχή εξαρτημένης εργασίας έναντι αμοιβής. Υφίσταται δε σχέση εξαρτημένης εργασίας, όταν αυτός ο οποίος παρέχει την εργασία του έναντι αμοιβής, ανεξαρτήτως του τρόπου καθορισμού και καταβολής της τελευταίας, τελεί, κατά την εκτέλεση της εργασίας, σε νομική εξάρτηση έναντι του εργοδότη, η οποία εκδηλώνεται με το δικαίωμα του τελευταίου να επιτηρεί και καθοδηγεί τον εργαζόμενο ως προς τον τρόπο, τόπο και χρόνο παροχής της εργασίας του. Εάν συντρέχει η ανωτέρω προϋπόθεση της παροχής εξαρτημένης εργασίας έναντι αμοιβής, γεγονός που κρίνεται ενόψει των πραγματικών περιστατικών κάθε περιπτώσεως, ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού που προσδίδουν στη σχέση οι ενδιαφερόμενοι, η ασφάλιση του εργαζομένου στο Ι.Κ.Α. είναι υποχρεωτική.
Αντιθέτως, εάν αυτός ο οποίος προσφέρει την εργασία του διατηρεί ελευθερία ενεργειών έναντι του εργοδότη κατά την εκτέλεσή της, η παρεχόμενη εργασία δεν είναι εξαρτημένη και δεν ασφαλίζεται, κατά τις ως άνω διατάξεις, στο Ι.Κ.Α.
Κατά τη σύσταση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκειά της ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορεί με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν, για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, ημερήσια ή εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη ή μηνιαία εργασία, η οποία θα είναι μικρότερης διάρκειας από την κανονική (μερική απασχόληση). Η συμφωνία, εφόσον μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την κατάρτισή της δεν γνωστοποιηθεί στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας, τεκμαίρεται ότι καλύπτει σχέση εργασίας με πλήρη απασχόληση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το χρονικό περιθώριο των δεκαπέντε ημερών είχε παρέλθει και έτσι το δικαστήριο συμφώνησε ομόφωνα ότι η σύμβαση εργασίας που είχε υπογραφεί ανάμεσα στον εργοδότη και στους εργαζόμενους μετατρέπεται αυτοδίκαια από μερικής σε πλήρους απασχόλησης.
(Πηγή: dikaiologitika.gr)